ဦးေနဝင်းက "မူလြမန်မာလူမျိုးအမည်ကို ....> ဗမာလူမျိုး"
ဟု ေြပာင်းလဲမှုြကီးရဲ့ အထင်ရှားဆံုးသက်ေသ ေပါ်ထွက်လာြပီ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဗ၊ မ ြပဿနာ
ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာေကျာင်းသားသမဂ္ဂများအဖွဲ့ချုပ်နာမည်မှာ ဗမာေနရာကို ြမန်မာနဲ့ အစားထိုး ေြပာင်း လဲဖို့ ေြပာြကတဲ့အသံေတွကို ဒီေန့ေခတ်မှာ အသစ်တဖန်ြပန်ြကားလာရပါတယ်။ အထူးသြဖင့် အဲသ လို ေြပာြက တဲ့ အထဲမှာ တိုင်းရင်းသားလူငယ်ေတွလည်း ပါဝင်လာြကတဲ့ အတွက် ဒီကိစ္စဟာ ပိုြပီး အေလး အနက်ထားရမယ့် အေြကာင်းအရာ ြဖစ်လာပါတယ်။ အဲဒီတိုင်းရင်းသား လူငယ်ေတွထင်ေနတာက ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ဟာ တိုင်းရင်းသားေတွ မပါဘူး၊ ြမန်မာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာဆိုမှ သူတို့ပါမယ်လို့ ထင်ေနြက တာကိုး။ ဒီေတာ့ အဲသလို မဟုတ်ေြကာင်း၊ သူတို့ထင်တာဟာ ေြပာင်းြပန်ြဖစ်ေနေြကာင်း ရှင်းလင်းဖို့ အေရးတြကီးလိုအပ်လာပါတယ်။
သမိုင်း အစဉ်အလာ
ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာေကျာင်းသားသမဂ္ဂများအဖွဲ့ချုပ် (ABFSU) ဆိုတဲ့ နာမည်ကို ၁၉၅၁ ခုနှစ်မှာ စတင်ဖွဲ့စည်းြပီး နာမည်ခံခဲ့တာြဖစ်ပါတယ်။ သူ့ထက်အရင်ေစာတဲ့ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားများ သမဂ္ဂ (ABSU) ကိုေတာ့ ဒုတိယေကျာင်းသားသပိတ်အြပီး ၁၉၃၆ ခုနှစ်မှာ ဖွဲ့စည်းခဲ့တာြဖစ်ပါတယ်။ ကိုရာရှစ်၊ ကိုေအာင်ဆန်း၊ ကိုဗဟိန်းတို့ ေခတ်ပါ။
ေခတ်အဆက်ဆက် ဗကသနဲ့ ဗကသများအဖွဲ့ချုပ်ထဲမှာ တိုင်းရင်းသားေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင်ေတွ ပါဝင်လှုပ်ရှား ခဲ့ြကပါတယ်။ ရှမ်းေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင် ကိုတင်ဧ (ပင်လံု)၊ ရှမ်းေကျာင်း သား ေခါင်းေဆာင် ကိုခင်ေမာင်ြကီး (လက်ရှိ အေမရိကန်ြပည်ေထာင်စု)၊ ရခိုင်ေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင် ကိုသာဘန်း (လက်ရှိ ALD ေခါင်းေဆာင်တဦး ြဖစ်တဲ့ ေြကးမံုဦးသာဘန်း)၊ ကရင်ေကျာင်း သား ေခါင်းေဆာင် ေစာေဒး ဗစ်သာကေပါ( လက်ရှိ KNU ေခါင်းေဆာင်)၊ ကရင် ေကျာင်း သား ေခါင်းေဆာင် ပဒိုမန်းရှာလာဖန်း( ကွယ်လွန်သူ KNU ေခါင်းေဆာင်)၊ ချင်းေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင် ဆလိုင်း တင်ေမာင်ဦး ( စစ်အစိုးရက ြကိုးမိန့်ေပးသတ်ြဖတ်)၊ မွန်ေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင် မင်းစိုးမင်း၊ မင်းအုန်းြမိုင် တို့ အပါအဝင် တိုင်းရင်းသား ေကျာင်းသား ေခါင်းေဆာင်အများအြပားဟာ တကသ၊ ဗကသ၊ ဗကသများအဖွဲ့ချုပ်အလံေတွေအာက်မှာ ပါဝင်လှုပ်ရှားခဲ့ြကဖူးပါတယ်။
အဲဒီဗကသ၊ ဗကသများအဖွဲ့ချုပ် သမိုင်းတေလျာက်လံုးမှာ ဗ၊မ ြပဿနာကို မြကားခဲ့ရဖူးပါဘူး။ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာဟာ တိုင်းရင်းသား အကျံုးမဝင်ဘူးလို့ ြငင်းခုန် ေြပာဆိုမှုမျိုး မေတွ့ခဲ့ပါဘူး။ ဘယ်တိုင်းရင်းသားေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင်ကမှ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ဆိုတာ တိုင်းရင်းသားမပါဘူးလို့ သံသယဝင်ခဲ့ပံု၊ ေစာဒကတက်ခဲ့ပံုလည်း မရပါဘူး။
ဒါ့အြပင် သမိုင်းဝင်အဖွဲ့အစည်းေတွထဲမှာလည်း ဗမာနာမည်ခံယူတဲ့ တြခားနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ အဖွဲ့အစည်းေတွ ရှိြကပါတယ်။ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ လူငယ်များအသင်း၊ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ လူငယ်များအဖွဲ့ချုပ်၊ တို့ဗမာအစည်းရံုး၊ ဗမာ့တပ်မေတာ်၊ ဗမာ့လက်ရံုးတပ်ဖွဲ့၊ တို့ဗမာရဲတပ်ဖွဲ့၊ တို့ဗမာ ရှပ်နီတပ်၊ ဗမာ့ထွက်ရပ်ဂိုဏ်း၊ တို့ဗမာ ဆင်းရဲသား အစည်းအရံုး၊ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေတာင်သူလယ်သမားအဖွဲ့၊ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေတာင်သူလယ်သမား အစည်းအရံုး၊ ဗမာြပည် ေတာင်သူလယ်သမား ညီညွတ်ေရး အစည်းအရံုး၊ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ အလုပ်သမားများအစည်းအရံုး၊ ဗမာြပည် အလုပ်သမား အစည်းအရံုးများ အဖွဲ့ချုပ်၊ ဗမာြပည်ကွန်ြမူနစ်ပါတီ၊ ဗမာြပည်ဆိုရှယ်လစ် ပါတီ (ြပည်သူ့ အေရးေတာ်ပံုပါတီ)၊ ဗမာြပည် အလုပ်သမား၊ လယ်သမား ပါတီ တို့ ဟာ ဗမာနာမည်ခံခဲ့ြကတဲ့ သမိုင်းဝင် အဖွဲ့အစည်း ေတွပါ။
အဲဒီအဖွဲ့အစည်းအားလံုးဟာ ဗမာဆိုတာကို တိုင်းရင်းသားအားလံုး အြကံုးဝင်တယ်လို့ မှတ်ယူသံုးစွဲခဲ့ြကတာြဖစ်ပါတယ်။ ြမန်မာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ လူငယ်များ အစည်းအရံုးလို၊ ြမန်မာနိုင်ငံလံုး ဆိုင်ရာ အမျိုးသမီး လွတ်လပ်ေရး အဖွဲ့ချုပ်လို ြမန်မာနာမည် ခံယူတဲ့ အဖွဲ့အစည်းမျိုးလည်း မရှိမဟုတ် ရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ တို့ဗမာ အစည်းအရံုးေခတ်ကေန လွတ်လပ်ေရးရတဲ့ အချိန်အထိ ကာလတေလျာက်မှာ ဗမာနာမည်ခံတဲ့ အဖွဲ့အစည်းေတွကသာ အများစုြဖစ်ပါတယ်။
ဗကသမှာလည်း ြမန်မာနာမည်ခံယူသံုးနှုန်းခဲ့ဖူးတဲ့ ကာလတိုတခုရှိခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဗကသ ဖွဲ့စည်းကာစ ကနဦးကာလမှာ ြဖစ်ပါတယ်။ ကနဦးကာလမှာ နာမည် သံုးစွဲမှုနဲ့ ပတ်သက်ြပီး တည်ြငိမ်မှု မရှိေသးဘဲ စမ်းသပ်သံုးစွဲခဲ့တယ်လို့ ယူဆဖွယ်ရာြဖစ်ပါတယ်။
၁၉၃၆ စတင်ဖွဲ့စည်းစဉ် ကေန ၁၉၃၇ နှစ်ဆန်းပိုင်းေလာက်အထိမှာ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာလို့ သံုးနှုန်းခဲ့ပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၃၇ နှစ်ဆန်းပိုင်းကေန ၁၉၃၈ နှစ်ဆန်းပိုင်း ေလာက်ကာလအတွင်းထုတ်တဲ့ စာရွက်စာတမ်းတချို့မှာ ြမန်မာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာလို့ သံုးခဲ့တာမျိုးကို ထူးထူးြခားြခားေတွ့ရပါတယ်။ (မှတ်ချက်။ ။ ြမန်မာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားများ သမဂ္ဂလို့ သံုးတာကို မှတ်တမ်းတချို့မှာ ေတွ့ရေပမဲ့ အတိုေကာက်အားြဖင့် မကသ လို့ သံုးတာမျိုးေတာ့ မေတွ့မိပါ။) တနှစ်ဝန်းကျင်ေလာက်ြကာမယ့် အဲဒီ ကာလတိုတခုမှာ ြမန်မာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားများ သမဂ္ဂလို့ သံုးစွဲတဲ့ စာရွက်စာတမ်းတချို့ေတွ့ရတဲ့ အတွက် အဲဒီကာလမှာ ြမန်မာဆိုတဲ့ စကားလံုးကို စမ်းသပ် သံုးစွဲခဲ့တယ်လို့ ယူဆစရာြဖစ်ပါတယ်။
ဒါမှ မဟုတ် ြမန်မာနဲ့ ဗမာကို ြပတ်ြပတ်သားသား မခွဲြခားဘဲ ြကံုသလို အေရာေရာ အေနှာေနှာ သံုးစွဲခဲ့တာလည်းြဖစ်နိုင်ပါတယ်။ ၁၉၃၈ ကေန ေနာက်ပိုင်း တေလျာက်လံုးမှာေတာ့ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ဆိုတဲ့ စကားကိုသာ တသမတ်တည်း တည်တည်ြငိမ်ြငိမ်သံုးစွဲ သွားခဲ့တာေတွ့ရပါတယ်။ ြမန်မာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ေနာက်ထပ် ြကားေဖာက်သံုးစွဲတာမျိုး မေတွ့ရေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဗကသဟာ တနှစ်ေလာက်ြကာေအာင် ြမန်မာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ အမည်ကို စမ်းသပ်သံုးစွဲြကည့်ခဲ့ြပီး၊ သို့မဟုတ် သတ်သတ်မှတ်မှတ် မထားဘဲ ေရာေနှာသံုးစွဲြပီး ေနာက်ပိုင်းမှာေတာ့ အြပီး အပိုင် စွန့်လွှတ်လိုက်တယ်လို့ အြကမ်းဖျဉ်း ယူဆနိုင်ပါတယ်။
ဘာ့ေြကာင့် အဲသလို တနှစ်ေလာက် သံုးြကည့်ြပီးေနာက်မှာ ြမန်မာကို အြပီးအပိုင် စွန့်လွှတ်ြပီး ဗမာနာမည်ကို ခံယူလိုက်ပါသလဲ။
ေနာက်တခါ အဲဒီေခတ်မှာ အဖွဲ့အစည်း အများအြပားဟာ ဗမာကို တွင်တွင်ကျယ်ကျယ် သံုးခဲ့ပါရက်နဲ့ ဘာ့ေြကာင့် ဗမာဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ တိုင်းရင်းသားေတွ ပါမှပါရဲ့လားဆိုတဲ့ သံသယစကားမျိုးကို (ဒီေန့ေခတ်လို) တိုင်းရင်းသားေတွဘက်က မေြပာမဆိုခဲ့ြကတာပါလဲ။
ဘာ့ေြကာင့်လဲဆိုေတာ့ တိုင်းရင်းသား အားလံုး အပါအဝင်ြဖစ်တဲ့ တနိုင်ငံလံုးကို ြမန်မာလို့ မသံုးဘဲ၊ ဗမာဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့ပဲ ေခါ်ေဝါ်သံုးစွဲမယ်လို့ အဲဒီေခတ်က နိုင်ငံေရး အရ ဦးေဆာင်ခဲ့တဲ့ တို့ဗမာအစည်းအရံုးအတွင်းမှာ ဆံုးြဖတ်ချက်ချနိုင်ခဲ့လို့ ြဖစ်ပါတယ်။
အဲသလို ဆံုးြဖတ်ချက်ချြပီး ြပဌာန်း သတ်မှတ်ခဲ့ေြကာင်းကို တို့ဗမာအစည်းအရံုးသမိုင်းမှာ အခုလို အတိအလင်းေဖာ်ြပထားပါတယ်။
တို့ဗမာ အစည်းအရံုး သမိုင်း စာမျက်နှာ ၂၁၅ မှာ…..
“သခင်များက ြမန်မာနိုင်ငံ၊ ြမန်မာြပည် ဆိုေသာ စကားမှာ ြမန်မာလူမျိုးများ ေနထိုင်ေသာ ြမန်မာနိုင်ငံဟု အဓိပ္ပါယ် ေရာက်သည်။ ြမန်မာနိုင်ငံဆိုသည်မှာ ြမန်မာပေဒသရာဇ်များက ေပးေသာ နာမည်ြဖစ်သည်။ မမှန်ကန်။ ဗမာနိုင်ငံသည် ြမန်မာလူမျိုး တမျိုးတည်းေနထိုင်ေသာ နိုင်ငံမဟုတ်။ ကချင်၊ ကရင်၊ ကယား၊ ချင်း၊ ေတာင်သူ၊ ပအိုး၊ ပေလာင်၊ မွန်၊ ြမန်မာ၊ ရခိုင်၊ ရှမ်း စေသာ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးေပါင်းစံု ေနထိုင်ေသာ နိုင်ငံြဖစ်သည်။ ထို့ေြကာင့် ြမန်မာနိုင်ငံ၊ ြမန်မာြပည်ဟု မသံုး၊ ဗမာနိုင်ငံ၊ ဗမာြပည်ဟု သံုးသည်။ သို့မှသာ ညီညွတ်မှန်ကန်မည်။ ဗမာနိုင်ငံတွင် ေနထိုင်ြကေသာ တိုင်းရင်းသားအားလံုးကို ဗမာဟု ေခါ်သည်။”
လို့ ရှင်းလင်း ေရးသားထားပါတယ်။ ဆိုလိုတာက ြမန်မာနိုင်ငံ ဆိုတာဟာ ြပည်မေန ြမန်မာလူမျိုးေတွကပိုင်ဆိုင်တဲ့ နိုင်ငံလို့ အဓိပ္ပါယ် သက်ေရာက်တဲ့ အတွက် တိုင်းရင်းသားအားလံုးပိုင်ဆိုင်တဲ့ နိုင်ငံကို ြမန်မာနိုင်ငံလို့ မသံုးဘဲ ဗမာနိုင်ငံလို့ သံုးမယ်လို့ တို့ဗမာအစည်းအရံုး က သတ်မှတ်ခဲ့တာြဖစ်ပါတယ်။ တို့ဗမာအစည်းအရံုးရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ဟာ ြမန်မာလူမျိုးြကီးဝါဒကို ဆန့်ကျင်ေြကာင်း အထင်အရှား ြပသ ေနပါတယ်။
တို့ဗမာအစည်းအရံုးသမိုင်းဟာ ဆရာြကီးသခင်ကိုယ်ေတာ်မှိုင်း ကွယ်လွန်တဲ့ ၁၉၆၄ ခုနှစ်မှာ တနိုင်ငံလံုးက သခင်ေခါင်းေဆာင်ေတွ ရန်ကုန်မှာ စုေဝးေရာက်ရှိလာခဲ့ြကရာကေနစတင်ြပီး ၁၉၆၈ ခုနှစ်အထိကာလအတွင်းမှာ တနိုင်ငံလံုးက သခင်ေခါင်းေဆာင်ေတွ စုေပါင်းြပီး ေရးသားခဲ့တဲ့ သမိုင်းစာအုပ်ြဖစ်ပါတယ်။
တို့ဗမာ အစည်းအရံုး သမိုင်းရဲ့ အဲဒီ စာမျက်နှာ ၂၁၅ မှာပဲ
“ြမစ်ြကီးနားမှ တို့ဗမာတေယာက် အေစာ်ကားခံရလျှင် ေယး၊ ြမိတ်၊ ထားဝယ် မှ တို့ဗမာများက ဆတ်ဆတ်ခါေအာင် နာြကပါ”
လို့ ေဟာေြပာခဲ့ြကေြကာင်းကိုလည်း အတိအလင်း ေရးသားထားပါတယ်။
တို့ဗမာ အစည်းအရံုးသမိုင်း စာမျက်နှာ ၁၃၃ မှာေတာ့ ဒီလိုေရးထားပါတယ်။
“ တို့ဗမာ အစည်းအရံုးဟူရာ၌ တို့ဗမာြပည်ထဲ၌ ရှိေသာ လူမျိုးအားလံုးကို ကိုယ်စားြပုသည့် အဓိပ္ပါယ်ေဖာ်ေဆာင်ြခင်း အထိမ်းအမှတ်အြဖစ် တို့ဗမာဟု ေခါ်ေဝါ်သံုးနှုန်းြခင်း ြဖစ်သည်။ ြမန်မာဟူေသာ စကားမှာ ြမန်သည်၊ မာသည်ဟူေသာ အဓိပ္ပါယ်ကို ေဆာင်ေသာ်လည်း နှာသံပါ၍ ေဘာင်ကျဉ်းသည်၊ အားနည်းသည်၊ ရှမ်း၊ ကရင်၊ ချင်း၊ ကချင်၊ မွန်၊ ရခိုင်၊ ပေလာင်၊ ေတာင်သူ၊ ဆလံု၊ နာဂ၊ ြမန်မာ စေသာ ဗမာတိုင်းရင်းသား အားလံုးကို ြခံု၍ ငံုမိေစရန် ဗမာ ဟူေသာစကားလံုးကို ေရွးသည်၊ အသံထွက်မာေကျာ၍ သံုးစွဲသည်။ တဖန် ဘ ကုန်းနှင့် ဘမာဟု မေရးပဲ ဗ လချိုက်နှင့် ေရးြခင်းမှာလည်း၊ ဘ သည် ရံဖန်ရံခါ ဖ သံ ထွက်သြဖင့် စိတ်မချရ ေသာေြကာင့် ဗလချိုက်နှင့် ဗမာဟုေရးသည်”
လို့ ဖွင့်ဆိုထားပါတယ်။
ြမန်မာ၊ ဗမာ ေဝါဟာရ ဘယ်ကစသလဲ။
ြမန်မာဆိုတဲ့ ေဝါဟာရကို အေစာဆံုးေတွ့ရတာဟာ ပုဂံေခတ်ြဖစ်တယ်ဆိုတဲ့ အချက်ကို ြမန်မာစာ ပညာရှင် သမိုင်းပညာရှင် အများအြပား သေဘာထားကိုက်ညီြကပါတယ်။
ဆရာ သိပ္ပံစိုးရင်ရဲ့ ၁၉၆၈ ခုနှစ် မှာ ထုတ်တဲ့ ြမန်မာ့ ယဉ်ေကျးမှု သမိုင်း၊ စာမျက်နှာ ၅၆ ကေန ၅၈ အတွင်းမှာ ေဖာ်ြပထားတာက ြမန်မာဟူေသာ ေဝါဟာရကို ပထမဦးစွာ အေစာဆံုး သက္ကရာဇ် ၄၅၂ (ေအဒီ ၁၁၉၀) ပုဂံြမို့ ေတာင်ဂူနီေကျာက်စာတွင် စတင် ေတွ့ရပါသည်။ ထိုသက္ကရာဇ်ထက် အနှစ် ၉၀ ခန့် ေစာေသာ ကျန်စစ်မင်းြကီး၏ နန်းတည်မွန်ေကျာက်စာ (၁၁၀၂ ေအဒီ) တွင် ြမန်မာကို “မိရမာ” ဟူ၍ ေရးထိုးထားသည်ကို ေတွ့ရ၏။
ေအဒီ ၁၃၄၂ ခုနှစ်တွင် ေရးထိုးသည့် ြမန်မာ ေကျာက်စာတွင် “ြမံမာ” ဟူ၍ ေရးထိုးထားသည်ကို အေစာဆံုးေတွ့ရ၏။ ထို့ေနာက် ေကျာက်စာများနှင့် မင်စာများတွင် “ြမန်မာ” “ြမံမာ” “ြမမ္မာ” ဟူ၍ေရးထိုးလာြကသည်ကို ေတွ့ရှိရြပန်သည်။
တရုတ်ရာဇဝင် မှတ်တမ်းများအလိုအားြဖင့် ေရှးက ြမန်မာနိုင်ငံကို “ေစာပိုး” ဟူ၍ ေခါ်ဆိုြက၍ တရုတ်ဟန်မင်းများ လက်ထက် (ဘီစီ ၂၀၂- ေအဒီ ၂၆၃) တွင် ြမန်မာနိုင်ငံကို “တန်” ဟူ၍ ေခါ်ဆိုလျက် တရုတ်တန်မင်းများ လက်ထက် (ေအဒီ ၆၁၈ - ၉၀၇ )တွင် ြမန်မာနိုင်ငံကို “ပိေယာ (ပျူ)” ဟုေခါ်ဆိုြကသည်။ ဆွန်မင်းများလက်ထက် (ေအဒီ ၉၆၀) တွင် “မိယင်” ဟုေခါ်ဆိုသည်ဟု သိရှိရပါသည်။ ထိုမင်းတို့လက်ထက်မှ “မိယင်” တို့သည် တရုတ်တို့နှင့် ဆက်ဆံ သွားလာမှုများ စတင်ြပုလုပ်ြကသည်ဟု ဆို၏။
“မိယင်” ဆိုေသာ အမည်မှာ “ြမန်မာ” ဆိုေသာ အမည်ကို အဖျားဆွတ်၍ ေခါ်ဆိုေရးမှတ်ြခင်းြဖစ်လိမ့်မည်ဟု သုေတသီများက ယူဆြကသည်။ တနည်းအာြဖင့် ဆိုေသာ် တရုတ်မင်းတို့က ေအဒီ ၆၁၈ - ၉၀၇ ခုနှစ်အထိ ြမန်မာနိုင်ငံကို ပျူဟူ၍သာ အသိအမှတ်ြပုခဲ့သည်။ “ြမန်မာ” ဟူ၍ ထင်ေပါ်ြခင်းရှိဟန်မတူေသးေပ။ ြမန်မာတို့ကို အသိအမှတ်ြပုလာသည်မှာ ေအဒီ ၉၆၀ ခုနှစ်ခန့်မှ အစြပုသည်ဟု ယူဆရပါသည်။ ြမန်မာ့ ေရှးေဟာင်း သမိုင်း အဆိုအရလည်း ပုဂံကို သက္ကရာဇ် ၂၁၁ (ေအဒီ ၈၄၉) ခုနှစ်တွင် တည်သည်ဟု ဆိုထားသြဖင့် ယုတ္တိရှိသည်ဟု ဆိုရေပမည်။
ဒီေတာ့ ြမန်မာဆိုတဲ့စကားဟာ ပုဂံေခတ်ကတည်းက ေပါ်လာခဲ့တာြဖစ်ေြကာင်းထင်ရှားပါတယ်။ အဲဒီတုန်းကေခါ်တဲ့ ြမန်မာဟာလည်း အခုြပည်မမှာ ေနြကတဲ့ လူမျိုးကိုသာ ေခါ်ြကတာြဖစ်ြပီး၊ ရှမ်း၊ ကချင်၊ ကရင်၊ မွန်၊ ရခိုင်၊ ကယား ဆိုတဲ့ လူမျိုးေတွ မပါေြကာင်း ထင်ရှားပါတယ်။
ဒါဆိုရင် ဗမာဆိုတဲ့စကားကေရာ ဘယ်တုန်းကေပါ်လာတဲ့စကားပါလဲ။ ထူးြခားတာက ဗမာဆိုတဲ့ စကားကို ေကျာက်စာေတွမှာ အေထာက်အထားနဲ့ မေတွ့ရတဲ့ အချက်ပါပဲ။
ဒီေတာ့ ဗမာဆိုတဲ့ စကားရဲ့ မူလရင်းြမစ်ကေရာ ဘာပါလဲ။ ြမန်မာဆိုတဲ့ စကားကေရာ မူလရင်းြမစ်ကဘာပါလဲ။
ဗမာ၊ ြမန်မာဆိုတဲ့ စကားရဲ့ မူလရင်းြမစ်ကို ေလ့လာ ဆန်းစစ်တဲ့အခါ ဆရာအမျိုးမျိုးက အယူအဆအမျိုးမျိုး တင်ြပြကပါတယ်။ ၁၉၃၃ ခုနှစ်မှာ ထုတ်တဲ့ ြမန်မာနိုင်ငံ သုေတသနအသင်းဂျာနယ် JBRS အတွဲ ၂၃ ၊ အမှတ် ၂ မှာ ဆရာ ဦးေကျာ်ထွန်းက အယူကွဲ၊ မူကွဲ အမျိုးမျိုးကို ေဖာ်ြပြပီး ြမန်မာဆိုတဲ့စကားလံုးေရာ၊ ဗမာဆိုတဲ့ စကားလံုးေရာဟာ ြဗဟ္မာ ဆိုတဲ့ ပါဠိစကားလံုးကဆင်းသက် လာတဲ့ ေဝါဟာရ ြဖစ်ေြကာင်း ရှင်းလင်း ေြပာဆိုခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီေဆာင်းပါးဟာ အယူအဆကွဲမျိုးစံု၊ Argument မျိုးစံုကို ေဖာ်ြပြပီး သံုးသပ်ထားတဲ့ ေတာ်ေတာ်ြပည့်စံုတဲ့ ေဆာင်းပါးတပုဒ်ြဖစ်ပါတယ်။ (အေသးစိတ်သိလိုသူေတွ ဆရာ ဦးေကျာ်ထွန်းရဲ့ ေဆာင်းပါးကို ဖတ်ရှုြကပါ။ ရှာေဖွမရသူများ ဗကသနဲ့ ဆက်သွယ် ေတာင်းခံနိုင်ပါတယ်။ ဆရာဦး ေကျာ်ထွန်းရဲ့ အယူအဆကို ဒီေန့ေခတ် ြမန်မာဘာသာ ေဗဒပညာရှင် အများစုက ေထာက်ခံြကပါတယ်။)
ြဗဟ္မာ ဆိုတဲ့ စကားကေန ြဗမ္မာ၊ ြဗမ္မာကေန ြမမ္မာ၊ ြမမ္မာကေန ြမန်မာ အြဖစ် ေြပာင်းလဲလာတယ်လို့ ဆရာ ဦးေကျာ်ထွန်းကဆိုပါတယ်။ ဗမာဆိုတဲ့စကားလံုးဟာလည်း ြဗဟ္မာဆိုတဲ့စကားကေန ဗမ္မာ၊ ဗမ္မာကေန ဗမာြဖစ်လာတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
အိန္ဒိယမှာလည်းကျွန်ေတာ်တို့ကို ြဗဟ္မာ (အသံထွက်အားြဖင့် တချို့က ဗရမာ) လို့ ေခါ်ပါတယ်။ အိန္ဒိယကုလားေတွက ကျွန်ေတာ်တို့ကို ဗရမာ ေခါ်တာကို ြကားြကတဲ့ အတွက် အဂင်္လိပ်က ဗမာကို ေခါ်တဲ့ အခါ Burma လို့ R ထည့်ေပါင်းခဲ့တာြဖစ်ပါတယ်။ တကယ်လို့ ဗမာေတွေခါ်တဲ့ အသံကိုသာ အရင်ြကားရင် Bamar သို့မဟုတ် Bama လို့ေခါ်ေကာင်းေခါ်နိုင်ပါတယ်။ ထိုင်းနိုင်ငံကလည်း ကျွန်ေတာ်တို့ကို ဖမာလို့ ေခါ်ပါတယ်။ ဘမာကေန ဖမာ အြဖစ် အသံ ေြပာင်းသွားတာြဖစ်နိုင်ပါတယ်။
ဒါြဖင့် ေကျာက်စာေတွမှာ ြမမ္မာ၊ ြမံမာ၊ ြမန်မာဆိုတဲ့စကားလံုးေတွကို အြကိမ်ြကိမ်ေတွ့ရြပီး ဗမာဆိုတဲ့စကားကို မေတွ့ြကရတာက ဘာ့ေြကာင့်လဲ။
ဘာ့ေြကာင့်လဲ ဆိုေတာ့ ကျွန်ေတာ်တို့စာေပမှာ အေရးနဲ့ အဖတ် ကွာြခားေနတတ်တဲ့ “ေရးေတာ့အမှန် ဖတ်ေတာ့အသံ” ထံုးစံ ထွန်းကားခဲ့ေလေတာ့ ြမန်မာနဲ့ ဗမာဟာလည်း အေရးနဲ့ အဖတ်ကွဲြပားခဲ့တာ ြဖစ်ပံုရတယ်လို့ ပညာရှင်များက ယူဆြကပါတယ်။ ေရးတဲ့ အခါမှာ ြမန်မာလို့ပဲ ေရးခဲ့ြကြပီး ေြပာတဲ့ အခါမှာေတာ့ ဗမာလို့ပဲ ေြပာခဲ့၊ တွင်ကျယ်ခဲ့ြကမယ်လို့ ပညာရှင်များက ယူဆြကပါတယ်။ တချို့ကလည်း ေကျာက်စာ အေထာက်အထား မေတွ့ရတဲ့ အတွက် ဗမာဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ ေပါ်တာ သိပ်မြကာေသးဘူးလို့ ယူဆြကတာမျိုးရှိပါတယ်။
ဒါေပမဲ့ ြမန်မာ၊ ဗမာဟာ ရင်းြမစ်တခု တည်းကေန လာရိုးမှန်ရင် ြမန်မာက ေရှးပေဝသဏီကတည်းက ေပါ်ခဲ့ြပီး ဗမာက မေန့တေန့ကမှ (ကုန်းေဘာင်ေခတ်ေနှာင်းေလာက်မှ) ေပါ်တယ်ဆိုတာ ြဖစ်နိုင်ေြခ ေတာ်ေတာ် နည်းပါတယ်။ ဒီေတာ့ ေကျာက်စာ၊ ေရှးစာ အေထာက်အထား မေတွ့ရတဲ့ အတွက် ဗမာဟာ ေနာက်မှ ေပါ်တယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆထက် ဗမာဟာ ေြပာစကားမို့သာ ေကျာက်စာ၊ ေရှးစာမှာ မေတွ့ရတာဆိုတဲ့ အချက်က ပိုြပီး ြဖစ်နိုင်ေြခများပါတယ်။ အေြပာနဲ့ အေရးဆိုတာဟာ အေြပာက ပိုေရှးကျတာမို့ ဗမာကေတာင် ြမန်မာထက်ေစာချင်ေစာနိုင်ပါေသးတယ်။ အေြပာကပိုေရှးကျတဲ့ အတွက် ဗမာကပိုေစာနိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆမျိုးကို ေတာ့ ဆရာေမာင်သာနိုးက ယူဆေြကာင်း ဘီဘီစီ အလကင်္ာပုလဲပန်း အစီအစဉ်မှာ ေြပာထားပါတယ်။
ပါဠိအဘိဓါန်ကို နိဿယ ြပန်ဆိုခဲ့တဲ့ ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ် အေကျာ်အေမာ်တဦး ြဖစ်သူ ေတာင်ေပါက် ဆရာေတာ် ဦးစက္ခပါလ ကလည်း ဗမာကသာ အမှန်၊ ဗမာကသာ သင့်ေတာ်တဲ့ အသံုးအနှုန်းလို့ယူြပီး သူ့တသက်လံုးဗမာဆိုတဲ့ မူတမျိုးတည်းကို သာ သံုးနှုန်းခဲ့ဖူးတာလည်း ရှိပါတယ်။
အထက်အညာေဒသနဲ့ ဗမာလူမျိုးေတွေနထိုင်တဲ့ ေကျးလက်ေတာရွာေတွကို သွားြကည့်ရင် ဒီအယူအဆမှန်နိုင်ေြကာင်း ပိုမို သိြမင်နိုင်ပါတယ်။ ေကျးလက်ေတွမှာ ြမန်မာလို့ ေခါ်ေဝါ်သံုးနှုန်းတာသိပ်နည်းပါတယ်။ ဗမာလို့သာ ေခါ်ေဝါ် သံုးနှုန်းြကပါတယ်။ (အညာေကျးလက်ေဒသေတွဟာ ဗမာစကား မပျက်စီးေသး (corrupt အြဖစ်နည်းပါးေသး) တဲ့ အရပ်ေဒသေတွ အြဖစ် ဘာသာစကား ပညာရှင် အများက လက်ခံထားြပီး ြဖစ်ပါတယ်။)
တကယ်ေတာ့ ေရှးပေဒသရာဇ် ေခတ်အဆက်ဆက်မှာ စာတတ်ေပတတ်ဆိုတာကလည်း ပေဒသရာဇ် အနွယ်ေတွ၊ မှူးမျိုး မတ်မျိုးေတွ ကသာ များပါတယ်။ သူတို့ပေဒသရာဇ်ေတွက သာမန် အရပ်စကား အရပ်ဟန်နဲ့ ေြပာတာကို ေတာဆန်တယ်ထင်ြပီး စာသံေပသံနဲ့ ဟန်လုပ်ေြပာ တတ်ြကပါတယ်။ ဒါ့ေြကာင့် ပေဒသရာဇ်ေခတ်တေလျာက်မှာ ြမန်မာဆိုတဲ့ စကားကို ထီးရိပ်နန်းရိပ်၊ ပေဒသရာဇ် အရိပ်နင်းတဲ့သူေတွကသာ အသံုးပိုများြကြပီး ရပ်ထဲရွာထဲက သာမန်လက်လုပ်လက်စားေတွကေတာ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဗမာလို့သာ ေခါ်ြကပါတယ်။
ဒါ့ေြကာင့်လည်း တို့ဗမာအစည်းအရံုးက “ြမန်မာ”ဟာ ပေဒသရာဇ်ေတွ ေပးတဲ့ နာမည်လို့ ဆိုတာြဖစ်ပါတယ်။ တို့ဗမာ သခင်ေတွဟာ ပေဒသရာဇ်ေခတ်နဲ့ သိပ်အေဝးြကီး အလှမ်းမကွာလှေသးတဲ့ အတွက် ဒီအချက်ကို ေကာင်းေကာင်းသေဘာေပါက်ပါတယ်။ တြခားတိုင်းရင်းသားလူမျိုးစု ေတွကို တိုက်ခိုက်ဖျက်ဆီးြပီး နှိပ်စက်ကလူြပုတာဟာလည်း ပေဒသရာဇ်ေတွသာြဖစ်ြပီး သာမန်အရပ်သားေတွ မပါဝင်တဲ့ အတွက် “ြမန်မာ”ဆိုတဲ့ ပေဒသရာဇ်နာမည်ဟာ တိုင်းရင်းသားလူမျိုးစုေတွနဲ့ ရန်ြငိုးရန်စရှိြပီး၊ “ဗမာ”ဆိုတဲ့နာမည်ဟာ တိုင်းရင်းသားနဲ့ ရန်ြငိုးအစဉ်အ လာ မရှိဘူးလို့ တို့ဗမာ အစည်းအရံုးက ယူဆခဲ့တာြဖစ်ပါတယ်။
ဒါေပမဲ့ မူလ ရင်းြမစ်ကို ြကည့်မယ်ဆိုရင်ေတာ့ ြမန်မာေရာ၊ ဗမာပါ တိုင်းရင်းသားနဲ့ မဆိုင်၊ ြပည်မေနလူမျိုးနဲ့သာ သက်ဆိုင်တယ်လို့ ဆိုရမှာ ြဖစ်ပါတယ်။
ဒါဆိုရင် “ဗမာ” ဆိုတဲ့စကားဟာ ကချင်၊ ကရင်၊ ရှမ်း၊ ရခိုင်၊ မွန်၊ ကယား၊ ပအိုး၊ ပေလာင် စတဲ့ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးစုအားလံုး ပါဝင်တယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ဘယ်တုန်းက စြဖစ်လာတာပါလဲ။
တို့ဗမာအစည်းအရံုးက စြဖစ်လာတာပါ။ တို့ဗမာအစည်းအရံုး သမိုင်း စာမျက်နှာ ၂၁၅ မှာ ဒီလိုဆိုထားပါတယ်။
“တို့ဗမာ အစည်းအရံုးသည် မူလတည်ေထာင် စဉ်မှစ၍ သမိုင်းတေလျှာက်လံုး လူမျိုးစုအားလံုး၏ ညီညွတ်ေရးကို အေလးေပးခဲ့ေြကာင်း၊ “တို့” ဟူေသာ စကား၊ “ဗမာ” ဟူေသာ စကား၊ “ ဗမာနိုင်ငံ၊ ဗမာြပည်” ဟူေသာ စကားတို့ကို တီထွင်၍ တိုင်းရင်းသား စစ်စစ်ဟူေသာ အမည်နာမ တပ်ဆင်ခဲ့ြခင်းြဖင့် သိသာ ထင်ရှားေပသည်။”
လို့ ဆိုထားပါတယ်။
ဒီေနရာမှာ တီထွင်၍ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို အထူးသတိြပုဖို့လိုမယ်ထင်ပါတယ်။ ြမန်မာ ပေဒသရာဇ်ေတွ သံုးတဲ့ ြမန်မာဆိုတဲ့စကားလံုးကို တနိုင်ငံလံုးအတွက်သံုးရင် လူမျိုးြကီးဝါဒ သေဘာ သက်ဝင်မှာ စိုးလို့ “ဗမာနိုင်ငံ” ဆိုတဲ့ အသံုးကို တို့ဗမာ အစည်းအရံုးက တီထွင် သံုးစွဲခဲ့ တယ်လို့ ဆိုလိုတာြဖစ်ပါတယ်။ ဗမာဆိုတဲ့ ေဝါဟာရကို တို့ဗမာအစည်းအရံုးက တီထွင်တယ်လို့ေတာ့ ဆိုလိုတာ ဟုတ်ဟန်မတူပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဗမာဆိုတာ တနိုင်ငံလံုး တိုင်းရင်းသား အားလံုး အပါအဝင်ဆိုတာဟာ တို့ဗမာ အစည်းအရံုးက ြပဌာန်းခဲ့တဲ့ “ြပဌာန်း အသံုးအနှုန်း” ြဖစ်ပါတယ်။ ြပဌာန်းြခင်းရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ဟာလည်း ေခတ်အဆက်ဆက် ပေဒသရာဇ်များသံုးစွဲခဲ့ြပီး ပုဂံေခတ်ကတည်းက ြပည်မေနလူမျိုးနဲ့ ယှဉ်တွဲ ထင်ရှားလာတဲ့ ြမန်မာဆိုတဲ့ အသံုးအနှုန်းကို သံုးြခင်းအားြဖင့် လူမျိုးြကီးဝါဒ၊ မဟာြမန်မာဝါဒ ကျင့်သံုးရာ မကျေစချင်လို့ ြဖစ်ပါတယ်။
ဒီေတာ့ ဗမာနိုင်ငံ၊ ဗမာြပည်ဆိုတဲ့ စကားဟာ စတင်သံုးနှုန်းလာကတည်းက ြမန်မာလူမျိုးြကီး လွှမ်းမိုးေရး ဝါဒကို ဆန့်ကျင်တဲ့ စိတ်ဓါတ်၊ လူမျိုးစုအားလံုး ညီညွတ်ေရးကို ေရှ့ရှုတဲ့ စိတ်ဓါတ်နဲ့ ေပါ်ေပါက်လာတယ်လို့ အတိအကျ မှတ်ယူနိုင်ပါတယ်။
တို့ဗမာ အစည်းအရံုးရဲ့ အဲဒီမူကိုပဲ အထက်မှာ ဗမာနာမည်သံုးခဲ့ြကတဲ့ နိုင်ငံေရး အဖွဲ့အစည်းေတွက လက်ခံကျင့်သံုးြကတာြဖစ်ပါတယ်။ အဲသလို လက်ခံကျင့်သံုးြကတဲ့ အဖွဲ့အစည်းေတွထဲမှာ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားများသမဂ္ဂ (ဗကသ) နဲ့ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားသမဂ္ဂများအဖွဲ့ချုပ် (ဗကသများ အဖွဲ့ချုပ်) တို့လည်း အပါအဝင်ြဖစ်တယ်လို့ ဆိုချင်ပါတယ်။
ဗမာ၊ ြမန်မာ ေရာေထွးသံုးစွဲလာြကြခင်း
နယ်ချဲ့ေတာ်လှန်ေရး ကာလတေလျာက်လံုးမှာ တို့ဗမာ အစည်းအရံုးရဲ့ “ဗမာသည် တိုင်းရင်းသား အပါအဝင် တနိုင်ငံလံုး” မူကို စွဲစွဲြမဲြမဲ ကျင့်သံုးလာြကေပမဲ့ ေနာက်ပိုင်းမှာ အထူးသြဖင့် တို့ဗမာ အစည်းအရံုး ေမှးမှိန်ေပျာက်ကွယ်ြပီးေနာက်ပိုင်းမှာ ဗမာနဲ့ ြမန်မာကို အေလးအနက် မစဉ်းစားဘဲ အေရာေရာ အေနှာေနှာ သံုးစွဲလာခဲ့ြကပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ ဗမာဆိုတဲ့စကားကို ေဖျာက်ဖျက်ြပီး ြမန်မာ လူမျိုးြကီးဝါဒ ြပန်လည် အေကာင်အထည်ေဖာ် အသက်သွင်းချင်တဲ့ အတွက် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ေြပာင်းလဲ သံုးစွဲ လာြကတယ် လို့ေတာ့ ဗိုလ်ေနဝင်း မတိုင်ခင်ကာလေတွမှာ သက်ေသ အေထာက်အထား မေတွ့ရပါဘူး။
ြမန်မာဆိုတဲ့ နာမည်ကို သိသိသာသာ ြပန်လည်သံုးစွဲလာတာက ၁၉၄၇ ခုအေြခခံဥပေဒမှာ ြဖစ်ပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၄၇ အေြခခံဥပေဒေရး ဆွဲရာမှာ နိုင်ငံရဲ့ နာမည်ကို အေလးအနက်စဉ်းစားခဲ့ပံုမရပါဘူး။ အြငင်းပွားမှု တစံုတရာ ရှိခဲ့ေြကာင်းလည်း အေထာက်အထား မေတွ့ရသလို အေလးအနက် ေဆွးေနွးခဲ့တဲ့ အေထာက်အထားမျိုးလည်း မေတွ့ရပါဘူး။ တို့ဗမာအစည်းအရံုး မူကိုလည်း ေမ့ေလျာ့ေနခဲ့ပံုရပါတယ်။ အဂင်္လိပ် အေမွခံြပီး အဂင်္လိပ် သံုးလက်စနာမည်ကိုပဲ လွယ်လွယ်ဆက်ခံ မှည့်ေခါ်လိုက်တာ ေတွ့ရပါတယ်။ ဘာ့ေြကာင့် အဂင်္လိပ် အေမွခံြပီး အလွယ်သံုးလိုက်တယ်လို့ ေြပာသလဲ ဆိုေတာ့ ၁၉၄၇ ဖွဲ့စည်းပံုအေြခခံဥပေဒ ပုဒ်မ ၂၂၂ မှာ အခုလို ေရးသားထားတဲ့ အတွက် ြဖစ်ပါတယ်။
ြမန်မာြပည်၊ ြမန်မာနိုင်ငံ၊ ြမန်မာနိုင်ငံေတာ်ဟူေသာ စကားရပ်တို့သည် ၁၉၃၅ ခုနှစ် ြမန်မာနိုင်ငံေတာ် စီရင်အုပ်ချုပ်မှု ဥပေဒ၌ ပါရှိေသာ အဓိပ္ပါယ်မျိုးကိုေဆာင်သည်။
အဂင်္လိပ်ေခတ်တေခတ်လံုးမှာ အဂင်္လိပ်အစိုးရက Burma ြမန်မာြပည် လို့ ကို့လို့ကန့်လန့်သံုးခဲ့တဲ့ အသံုးကို ၁၉၄၇ အေြခခံဥပေဒက လွယ်လွယ်ပဲ အေမွခံခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ နိုင်ငံေတာ်ဟာလည်း ြမန်မာနိုင်ငံ Burma ြဖစ်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ ြမန်မာ လူမျိုးြကီးဝါဒကို အသက်သွင်းချင်တဲ့ အတွက် တမင်သက်သက်လုပ်ခဲ့ သလားဆိုတာကိုေတာ့ သက်ေသ အေထာက်အထားြပသစရာ မရှိပါဘူး။ သေဘာရိုးနဲ့ပဲ အဂင်္လိပ်အေမွကို အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ဆက်ခံလိုက်တယ်လို့ ထင်ရပါတယ်။
အဲဒီကေနေနာက်ပိုင်း ဖဆပလ ေခတ်တေလျာက်လံုးမှာလည်း ဗမာ၊ ြမန်မာေဝါဟာရ ကို နိုင်ငံေရး လက်နက်တခုအေနနဲ့ ထုတ်သံုးတာ မေတွ့ရေသးပါဘူး။ ြမန်မာနဲ့ ဗမာကို မူမရှိဘဲ အုတ်အေရာေရာ၊ ေကျာက်အေရာေရာ ေရာေနှာသံုးစွဲခဲ့တာမျိုးကိုပဲ ေတွ့ရပါတယ်။
ဒါေပမဲ့ ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်း အာဏာသိမ်းြပီးေနာက်ပိုင်းမှာေတာ့ ဗမာကေန ြမန်မာကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ေြပာင်းလဲလာတဲ့ လက္ခဏာတချို့ ေတွ့ရပါတယ်။ အထင်ရှားဆံုး ဥပမာကေတာ့ ဗမာ့တပ်မေတာ်ကို ြမန်မာ့တပ်မေတာ်အြဖစ် မသိမသာ ေြပာင်းလဲပစ်လိုက်တာကို ြကည့်ရင် သိနိုင်ပါတယ်။ ေကျာင်းသားသမဂ္ဂကိုလည်း ဖျက်ဆီးလိုက်ပါတယ်။ ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်းဟာ သူ့ဘဝတေလျာက်လံုး ေကျာင်းသား သမဂ္ဂမှာ ပါဝင်လှုပ်ရှားခဲ့ဖူးတဲ့ သမိုင်းအစဉ်အလာ မရှိသူမို့ တကသ၊ ဗကသေတွ အေပါ်မှာ ဝန်တိုစိတ်ရှိပါတယ်။ ဗကသရဲ့ ြကီးမားတဲ့ အစဉ်အလာကိုလည်း ေဖျာက်ဖျက်ချင်တဲ့ ဆန္ဒရှိပါတယ်။
တို့ဗမာအစည်းအရံုးမှာလည်း ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်းဟာ ပါဝင်လှုပ်ရှားခဲ့ဖူးသူ မဟုတ်ပါဘူး။ သခင်ရှုေမာင်နာမည်ဟာလည်း ဂျပန်သွားကာနီးကျမှ အေရးေပါ်ေကာက်တပ်လိုက်တဲ့ သခင်နာမည်မျှသာ ြဖစ်ပါတယ်။ ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်း ဂျပန်ကို လိုက်ပါသွားခွင့်ရတာကလည်း သူ့ရဲ့ ဦးေလးြဖစ်သူ သခင်ညီ မကျန်းမာလို့ လူစားထိုး လိုက်ပါခဲ့ရ တာသာြဖစ်ပါတယ်။ (ကိုကိုေမာင်ြကီးေရးတဲ့ တရံေရာအခါတွင် ြကည့်ပါ) သူမပါခဲ့တဲ့ တို့ဗမာအစည်းအရံုးရဲ့ အစဉ်အလာကိုလည်း ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်းဟာ လိုလားနှစ်သက်မှု မရှိပါဘူး။
ဒီလိုအေြခအေန မှာ ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်းဟာ ဗမာအစား၊ ြမန်မာကို တြဖည်းြဖည်း အစားထိုးလာပါတယ်။ ဗမာနာမည်နဲ့ အဖွဲ့အစည်းေတွကိုလည်း ေမှးမှိန်ေအာင် လုပ်ပါတယ်။ တြခား တဘက်မှာ လည်း ြမန်မာလူမျိုးြကီးဝါဒကို တြဖည်းြဖည်း ကျင့်သံုးလာပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ ဗမာအစား ြမန်မာကို အစားထိုး ေြပာင်းလဲလိုက် ေြကာင်းေတာ့ တရားဝင် နာမည်တပ် ေြကညာတာမျိုး လုပ်တဲ့ အထိ အတင့်မရဲခဲ့ပါဘူး။
တို့ဗမာအစည်းအရံုးသမိုင်းကို ၁၉၇၆ ခုနှစ်မှာ ထုတ်ေဝတဲ့အခါ တို့ဗမာ အစည်းအရံုးသမိုင်းမှာပါတဲ့ ဗမာ၊ ြမန်မာ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက် ဟာ မဆလရဲ့ “ြမန်မာ” နဲ့ နိုင်ငံေရး အနှစ်သာရအားြဖင့် ေြဖာင့်ေြဖာင့်ြကီးဆန့်ကျင်ေြကာင်းေပါ်လွင်လာပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ တို့ဗမာ အစည်းအရံုးသမိုင်း စာအုပ်ထဲက ဗမာ၊ ြမန်မာ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက် ပါတဲ့ စာမျက်နှာ ၂၁၅ မှာ ေအာက်ေြခမှတ်စု အြဖစ်နဲ့ ၁၉၇၄ ခုနှစ် ဖွဲ့စည်းပံု အေြခခံဥပေဒ အဓိပ္ပါယ်ရှင်းလင်းချက် စာတမ်း စာမျက်နှာ ၁၈ မှာပါတဲ့ စာပိုဒ်ကို ထည့်သွင်းခိုင်းခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီမှတ်စုက..
“ြပည်ေထာင်စု ဆိုရှယ်လစ် သမ္မတ ြမန်မာနိုင်ငံေတာ် ဟုေခါ်ထားြခင်းမှာ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးစံုတို့ စုေပါင်းေနထိုင်သည့် ြပည်နယ်နှင့် တိုင်းများ ဖွဲ့စည်းထားေသာ ြပည်ေထာင်စုနိုင်ငံြဖစ်ေြကာင်း သမိုင်းအစဉ်တေလျှာက် ေြမှာ်မှန်းခဲ့ြကသည့် ဆိုရှယ်လစ်စနစ်ကို ြမဲြမံ ခိုင်မာစွာ တည်ေဆာက် ကျင့်သံုးသွားမည့် နိုင်ငံြဖစ်ေြကာင်း၊ ဘုရင်စနစ်ြဖင့် အုပ်စိုးေသာ နိုင်ငံမဟုတ်ပဲ၊ လုပ်သားြပည်သူတို့ အာဏာ ပိုင်စိုးေသာ နိုင်ငံြဖစ်ေြကာင်းနှင့် တိုင်းရင်းသား လူမျိုးများကို သိမ်းကျံုးေပါင်းရံုး၍ ေခါ်ဆိုသည့် ြမန်မာဟူေသာ လူမျိုးများ မှီတင်းေန ထိုင်ရာ နိုင်ငံေတာ် ြဖစ်ေြကာင်း ေပါ်လွင် ထင်ရှားေစရန်ြဖစ်သည်”
ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်းဟာ တိုင်းရင်းသားလူမျိုးအားလံုးကိုယ်စားြပုြပဌာန်းထားတဲ့ ဗမာစကားလံုးအစား၊ ြမန်မာ လူမျိုးြကီးစိုးေရး ကိုသာ လိုလားေြကာင်း ထင်ရှားပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ ဘာ့ေြကာင့် ြမန်မာကို တိုင်းရင်းသားအားလံုးကိုယ်စားြပု သံုးစွဲသင့်ေြကာင်းကိုေတာ့ အကျိုးသင့် အေြကာင်းသင့် ရှင်းမြပနိုင်တာကို လည်း ထင်းထင်းြကီး ြမင်ရမှာ ြဖစ်ပါတယ်။ ဒါ့အြပင် ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်းဟာ ဗမာနဲ့ ြမန်မာကို ေြပာင်ေြပာင်တင်းတင်း ေြပာင်းြပန် မလှန်ရဲေသး တာကိုလည်း သတိြပုရင် ေတွ့နိုင်ပါတယ်။
နယ်ချဲ့ ေတာ်လှန်ေရး သမိုင်းကာလနဲ့ သိပ်အလှမ်းမကွာေသးတဲ့ အတွက်၊ သိမှီသူေတွ သိပ်များေသးတဲ့ အတွက် မလှန်ရဲေသးတာ ြဖစ်ပါတယ်။ ဗမာနဲ့ ြမန်မာကို အဓိပ္ပါယ်အတိအကျ ခွဲြခား ြပဌာန်း သတ်မှတ်တာမျိုး မလုပ်ဘဲ သူ့သက်တမ်းတေလျာက်မှာ မသိမသာပဲ ဆက်လက် ေရာေထွး သံုးစွဲသွားခဲ့ပါတယ်။
နိုင်ငံေရး ပေယာဂ ဝင်လာြခင်း
တကယ်တန်း ဗမာနဲ့ ြမန်မာကို ေြပာင်ေြပာင်တင်းတင်းြကီး ေြပာင်းြပန်လှန်ပစ်ရံုသာမက ဗ၊ မ အေြပာင်းအလဲကို နိုင်ငံေရး လက်နက် အြဖစ် အသံုးချခဲ့သူကေတာ့ ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်းရဲ့ လူယံုတပည့်ေကျာ်ြကီး ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်ြဖစ်ပါတယ်။ အခွင့်အေရး ေပါ်လာလို့လည်း ထုတ်သံုးခဲ့တာြဖစ်ပါတယ်။
အခွင့်အေရး ေပါ်လာပံုက ဒီလိုပါ။
၁၉၈၈ မတ်လမှာ ဖုန်းေမာ် အေရး အခင်း ေပါ်လာေတာ့ ဦးေဆာင် လှုပ်ရှားခဲ့သူ ေကျာင်းသားေတွထဲမှာ အခုပါတီေထာင်ထားတဲ့ ကိုေအးလွင်တို့၊ ေြမလတ်ေကျာင်းသားသမဂ္ဂေခါင်းေဆာင် လုပ်ခဲ့တဲ့ ကိုေကျာ်နိုင်မင်းတို့ ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ မတ်လ ၁၆ ရက် တံတားနီ အေရး အခင်းမှာ ကိုေဌးြကွယ်၊ ကိုလှမျိုးေနာင်၊ ကိုေအာင်မျိုးတင့် ၊ ကိုညိုထွန်း၊ ကိုတင်ေအး စတဲ့သူေတွ ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ မတ်လ ၁၇ ရက် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ထဲမှာ စစ်တပ်က ေကျာင်းသားေတွကို ေကျာင်းဝိုင်း ပိတ်ဆို့ြပီး ရိုက်နှက်ဖမ်းဆီးတဲ့ အထဲမှာ ကိုမင်းေဇယျပါဝင်ခဲ့ပါ တယ်။ အကျဉ်းချုပ်ေြပာရရင် မတ်လ လှုပ်ရှားမှုမှာ ေခါင်းေဆာင်ခဲ့သူတချို့ဟာ ေစာေစာစီးစီး အဖမ်းခံခဲ့ြကရပါတယ်။
ဇွန်လ ေြမနီကုန်းလှုပ်ရှားမှုမှာေတာ့ ေမာင်ေမာင်ေကျာ်၊ မင်းကိုနိုင်၊ ကိုကိုြကီး၊ မိုးသီးဇွန်၊ ေအာင်ဒင်တို့ ပါဝင် လှုပ်ရှားခဲ့ြကပါတယ်။ မတ်လမှာ အဖမ်းမခံရဘဲ လွတ်ေနေသးတဲ့ ညိုထွန်းလည်း အဲဒီ အဖွဲ့နဲ့ အတူ ပါလာပါတယ်။ သူတို့ဟာ ဒုတိယ ေကျာင်းသား ေခါင်းေဆာင် အသုတ် ြဖစ်လာပါတယ်။
ဇူလိုင်လ ၇ ရက်ေန့မှာ အဖမ်းခံထားရတဲ့ ကိုမင်းေဇယျ၊ ကိုေဌးြကွယ်၊ ကိုလှမျိုးေနာင်၊ ကိုေကျာ်နိုင်မင်း၊ ကိုေအးလွင် စတဲ့ ပထမအုပ်စု ြပန်လွတ်လာြက ပါတယ်။ မန္တေလးေဆာင်မှာ ရံုးခန်းဖွင့်ပါတယ်။
မတ်လ ၂၈ ရက် သမဂ္ဂရင်ြပင်မှာ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားသမဂ္ဂများ အဖွဲ့ချုပ် ဗကသ အဖွဲ့ချုပ်ကို ြပန်လည် ဖွဲ့စည်းတဲ့ အခါ ကိုမင်းကိုနိုင်၊ ကိုကိုြကီး၊ ကိုေအာင်ဒင်၊ ကိုမိုးသီးဇွန်တို့ဟာ အလုပ်အမှုေဆာင်ေတွ ြဖစ်လာြကြပီး ကိုမင်းေဇယျ၊ ကိုေဌးြကွယ်၊ ကိုလှမျိုးေနာင်၊ ကိုေကျာ်နိုင်မင်း၊ ကိုေအးလွင် စတဲ့ ပထမအသုတ်ေခါင်းေဆာင်ေတွ ကျန်ေနခဲ့ပါတယ်။
အဲဒီလို အေြခအေနအေပါ်မှာ သေဘာထားကွဲလွဲြကြပီး ြမန်မာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားသမဂ္ဂများ ဖွဲ့စည်းေရးေကာ်မတီ မကသဖ ဟာ ြမန်မာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားသမဂ္ဂ မကသ ရဲ့ ေရှ့ေြပးြဖစ်လာပါတယ်။ ဇွန်လအုပ်စုေတွဟာ ဗကသ ြဖစ်လာြပီး၊ မတ်လအုပ်စုထဲက တချို့ဟာ မကသ ြဖစ်လာပါတယ်။ ေနရပ်အရ ေြပာရရင်လည်း ဇွန်လအုပ်စု အများစုဟာ သကင်္န်းကျွန်း၊ ေတာင်ဥက္ကလာဘက်မှာ ေနြကြပီး မတ်လ အုပ်စု ေတာ်ေတာ်များများဟာ စမ်းေချာင်းဘက်မှာ ေနြကပါတယ်။ သူ့အုပ်စုေလးနဲ့သူ သီးြခားလိုလို ြဖစ်ေနပါတယ်။
ေကျာင်းသားေတွြကားမှာ ဒီလို သေဘာထားကွဲြပားေနတာကို ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်က နိုင်ငံေရး လက်နက် အြဖစ် အခွင့်အေရးယူ အသံုးချြပီး ေကျာင်းသားေတွ ပိုကွ
ိုကွဲေအာင်လုပ်ပါေတာ့တယ်။ တနိုင်ငံလံုးက ေကျာင်းသားထုြကီးပါ နှစ်ြခမ်းကွဲသွားေအာင်အထိ ရည်ရွယ်ချက် ြကီးြကီးမားမားထားပါတယ်။ ေကျာင်းသားေတွ မလိမ္မာခဲ့ရင် ေကျာင်းသားထုြကီးြကားမှာ ေသွးထွက်သံယို ြဖစ်ရပ်ေတွေတာင် ြဖစ်လာနိုင်တဲ့ အထိ အန္တရာယ်ြကီးနိုင်တဲ့ ဧရာမ နိုင်ငံေရး လုပ်ြကံမှုြကီးတခုပါ။ ( အခု ၂၀၁၂ ခုထဲမှာ အလားတူ ေနာက်ထပ်လုပ်ြကံမှုမျိုး အတွက် ေြခလှမ်းြပင်လာတာကိုလည်း ေတွ့ေနရြပီြဖစ်ပါတယ်။)
အဲဒီတုန်းက လုပ်ြကံပံုက ဒီလိုပါ။ စစ်တပ်အာဏာသိမ်းြပီး သူတို့ အာဏာ မခိုင်မာေသးခင်၊ ေကျာင်းသားနဲ့ ြပည်သူလူထုေတွ ေနာက်တခါ အံုြကွ ဆန့်ကျင်လာမှာကို ေြကာက်ေနတဲ့ အချိန်ကာလမှာ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်ဟာ ေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင်ေတွကို ေခါ်ြပီးေတွ့ခဲ့ပါတယ်။ ပထမ အဆင့်မှာ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်ရဲ့ တပည့် ဗိုလ်မှူးလှသန်းက ေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင်ေတွကို ေတွ့ဆံုြပီး ေကျာင်းသားသမဂ္ဂ တရားဝင်တည်ေထာင်ခွင့် ေပးမယ်လို့ ကမ်းလှမ်းခဲ့ပါတယ်။
ေကျာင်းသားေတွဘက်က ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်ကို မယံုြကည်တဲ့ အတွက် အဲဒီေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင်ေတွကို ရာဇဝတ်ြပစ်မှုကျူးလွန်သည်မှ တပါး တြခား ြပစ်မှုနဲ့ ဖမ်းဆီးအေရးယူတာမျိုး မလုပ်ပါဘူးလို့ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့် ကိုယ်တိုင် လက်မှတ်ေရးထိုးေပးခဲ့ပါတယ်။ ေကျာင်းသားေတွအားလံုးရဲ့ နာမည်ပါဝင်ြပီး ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့် ကိုယ်တိုင် လက်မှတ်ေရးထိုးထားတဲ့ စာမူရင်းကို သံုးေစာင်လက်မှတ်ေရးထိုးေပးတဲ့ အတွက် ေကျာင်းသားေတွ ခွဲြပီး သိမ်းဆည်းခဲ့ြကပါတယ်။
အဲဒီတုန်းက ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့် နဲ့ သွားေရာက်ေတွ့ဆံုခဲ့ြကသူေတွထဲမှာ ကိုမင်းေဇယျ၊ ကိုေဌးြကွယ်၊ ကိုဝင်းြကွယ်၊ ကိုေကျာ်နိုင်မင်း၊ ကိုညိုထွန်း၊ ကိုလှမျိုးေနာင်၊ မခင်ဥမ္မာ၊ ကိုေအးလွင်၊ မခင်မာေဝ၊ ကိုေဇာ်မင်း တို့ အပါအဝင် ေကျာင်းသားေပါင်း ၂၈ ေယာက် လို့ထင်ပါတယ်၊ သွားေတွ့ခဲ့ြကပါတယ်။ ကိုမင်းကိုနိုင်၊ ကိုကိုြကီး၊ ကိုမိုးသီး၊ ကိုေအာင်ဒင်တို့က သွားမေတွ့ခဲ့ြကပါဘူး။
ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်က မကသ နာမည်နဲ့ ေကျာင်းသားသမဂ္ဂဖွဲ့စည်းဖို့ ခွင့်ြပုခဲ့ပါတယ်။ ေနရာနဲ့ ေထာက်ပံ့မှု တချို့ ေပးခဲ့ပါတယ်။ ဗကသကို တရားဝင် အသိအမှတ်မြပုဘဲ၊ မကသကိုသာ တရားဝင် အသိအမှတ်ြပုလိုက်တာ ြဖစ်ပါတယ်။ ဒါဟာ ေကျာင်းသားအုပ်စု နှစ်အုပ်စုကို ပိုြပီးကွဲေအာင် သပ်လျှိုလိုက်တာြဖစ်ပါတယ်။ မကသေတွ ေထာက်လှမ်းေရးနဲ့ ေပါင်းသလား။ ေထာက်လှမ်းေရးကို ဒူးေထာက်ခဲ့သလား။
ေထာက်လှမ်းေရး ကဘာ့ေြကာင့် သူတို့ကို ေထာက်ပံ့သလဲ။ စသည်ြဖင့် သံသယေတွလည်း ထွက်ေပါ်လာပါတယ်။ ဒီလိုြဖစ်ေအာင် ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်က ေထာင်ေချာက်ဆင်တာပါ။
အေကာက်ဉာဏ်သံုးြပီး အဖွဲ့အစည်းေတွြကားထဲဝင် သပ်လျှိုြဖိုခွဲတဲ့ေနရာမှာ နာမည်ဆိုးနဲ့ ေကျာ်ြကားသူ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်ဟာ အကွဲပိုြကီးေအာင် အားြဖည့်တဲ့ အေနနဲ့ ၁၉၈၉ ခုနှစ် ေမလမှာ နိုင်ငံေရးလက်နက်ကို ထုတ်သံုးပါတယ်။ ြပည်မေနလူမျိုးကို ဗမာလို့ေခါ်ရမယ်၊ ရှမ်း၊ ကချင်၊ ကရင်၊ ကယား၊ မွန်၊ ရခိုင်၊ ချင်း စတဲ့ တိုင်းရင်းသား အားလံုး အပါအဝင် တနိုင်ငံလံုးေနလူေတွအားလံုးကိုေတာ့ ြမန်မာလို့ ေခါ်ရမယ်လို့ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်က အမိန့်ထုတ်ြပီး အစဉ်အလာကို ေြပာင်းြပန်လှန်ပစ်လိုက်ပါတယ်။
ဘာ့ေြကာင့် ဒီလို ေြပာင်းြပန်လှန်သလဲ။ အေြဖကရှင်းရှင်းေလးပါ။
- ၁။ ေကျာင်းသားေတွြကားထဲမှာ အကွဲအြပဲကို ြကီးသထက်ြကီးေအာင် လုပ်တာပါ။ ေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင်ေတွြကားမှာ ကွဲဖို့ ဆိုတာထက် ေကျာင်းသားထုြကီးပါ နှစ်ြခမ်းကွဲေအာင် ရည်ရွယ်ချက်ြကီးြကီးမားမားထားြပီး လုပ်တာပါ။
- ၂။ ဗမာနိုင်ငံလံုး ဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားသမဂ္ဂများ အဖွဲ့ချုပ်၊ တို့ဗမာအစည်းရံုးတို့ရဲ့ အစဉ်အလာကို ကျဉ်းေြမာင်း ေသးသိမ်သွားေအာင် လုပ်တာြဖစ်ပါ တယ်။ ဒီအဖွဲ့အစည်းေတွဟာ တိုင်းရင်းသားနဲ့ မဆိုင်သေယာင်ြဖစ်သွားေအာင် လုပ်တာပါ။
အဲဒီတုန်းက “ဗ” မှန်သမျှကို အကုန် “မ” နဲ့ အစားထိုး ေြပာင်းလဲေရးကို စစ်ဆင်ေရး တခုလိုလုပ်လိုက်တာဟာ ေတာ်ေတာ် မျက်စိေနာက်စရာ ြဖစ်ခဲ့ပါတယ်။ “ဗ” မှန်သမျှကို “မ” နဲ့ လိုက်အစားထိုးလို့ ဗကသ ေကျာင်းသားေခါင်းေဆာင် ညိုထွန်းက မခံနိုင်ြဖစ်ြပီး ဗိုလ်ခင်ညွန့်လုပ်ပံုနဲ့ေတာ့ ဗုဒ္ဓေတာင် မုဒ္ဓ ေြပာင်းရ ေတာ့မလို ြဖစ်ေနြပီလို့ ေြပာခဲ့ပါတယ်။
ဒါကို ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်က စကားလံုးနည်းနည်း ြဖတ်ညှပ်ကပ်လုပ် ၊ လိုရာဆွဲြပီး ဗုဒ္ဓကို မုဒ္ဓဟုေခါ်သူ ညိုထွန်း ဆိုြပီး သတင်းစာထဲမှာ ေခါင်းစီးစာလံုးမဲြကီးနဲ့ ေဖာ်ြပခဲ့ပါေသးတယ်။
တကယ်တန်း ေနာက်ပိုင်းမှာေတာ့ မကသေတွဟာလည်း ေကျာင်းသားထုကို သစ္စာေဖာက်သူေတွ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ေပါ်လွင်ထင်ရှားလာပါတယ်။
ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်ဟာ သူကိုယ်တိုင် စာရွက်စာတမ်းနဲ့ လက်မှတ်ထိုး ေပးထားတဲ့ ကတိကို ဖျက်ြပီး သူမဖမ်းဘူးလို့ အာမခံထားတဲ့ ေကျာင်းသားေတွ အားလံုးကို သိမ်းကျံုးဖမ်းဆီးခဲ့ပါတယ်။ မကသေခါင်းေဆာင်ေတွဟာ ေရှ့ဆံုးက အဖမ်းခံြကရပါတယ်။ ဗကသေတွလည်း အဖမ်းခံရပါတယ်။ ညှင်းပမ်းနှိပ်စက်မှု အမျိုးမျိုးကို ခံရပါတယ်။ စစ်ဗိုလ်ဆိုတာ ေပးထားတဲ့ ကတိဘယ်ေတာ့မှ မဖျက်ဘူးလို့ ဒီေန့ စစ်ဗိုလ်ေတွ အေြပာြကီး ေနြကေပမဲ့ စစ်ဗိုလ်ေတွဟာ သူတို့ ေပးထားတဲ့ ကတိကို ဖျက်ခဲ့ြကတာဟာ မေရမတွက်နိုင်ေအာင် များလှပါတယ်။
စာေပစိစစ်ေရးကလည်း ဗမာြမန်မာကို ေစာင့်ြပီး စိစစ်ေရးလုပ်ပါတယ်။ ထုတ်ေဝြပီးသားြဖစ်တဲ့ ဆရာ ေမာင်သာနိုးရဲ့ ဗမာစာ၊ ဗမာစကား စာအုပ်ေတာင်မှ ေနာက်တြကိမ်ထုတ်ေတာ့ ြမန်မာစာ၊ ြမန်မာစကားလို့ ေြပာင်းခိုင်းပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အာဏာသံုးြပီး သူတို့ြပဌာန်းချက်ကို လူေတွ စွဲသွားေအာင် နှစ်ေပါင်း နှစ်ဆယ်အစိတ်ကျင့်သံုးခဲ့ပါတယ်။ ဒါ့ေြကာင့်လည်း ဒီေန့ေခတ် တိုင်းရင်းသားလူငယ်ေလးေတွဟာ စစ်အာဏာရှင်ရဲ့ ေြပာင်းြပန်ြပဌာန်းချက်ကိုပဲ အမှန်လို့ထင်လာြကတာြဖစ်ပါတယ်။ သူတို့ေမွးကတည်းက ဒီအတိုင်းေတွ့လာရတာကိုး။
စစ်အာဏာရှင်ရဲ့ အဓိကရည်ရွယ်ချက်ကေတာ့ ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသား သမဂ္ဂများအဖွဲ့ချုပ်ဟာ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးေပါင်းစံု အဖွဲ့အစည်း မဟုတ်ဘဲ၊ ြပည်မေနလူမျိုးတမျိုးတည်းကိုသာ ကိုယ်စားြပုတဲ့ ကျဉ်းေြမာင်းတဲ့ အဖွဲ့အစည်းလို့ တိုင်းရင်းသားေတွ အထင်မှားေအာင် သပ်လျှိုချင်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ြဖစ်ပါတယ်။ ဒါတွင်မကဘဲ ေနာင်ေခတ်အဆက်ဆက်မှာ ဗ၊မ ြပဿနာ အေမွဆိုးကို လက်ဆင့်ကမ်း သယ်ေဆာင်ြပီး ေကျာင်းသားေတွြကားထဲမှာ အကွဲေြကာင်း ဆက်တိုက်ေပါ်ေနေအာင် ရည်ရွယ်တာြဖစ်ပါတယ်။
ဒီေတာ့ ြခံုငံုြပီး ေြပာရရင် “ဗမာသည် တနိုင်ငံလံုး” မူဟာ လူမျိုးြကီးဝါဒကို ဆန့်ကျင်တဲ့ အေြခခံေပါ်မှာ စတင်သံုးစွဲလာတဲ့ မူြဖစ်ပါတယ်။ ေခတ်အဆက်ဆက်မှာ ဂုဏ်ေရာင်ထွန်းေြပာင်ခဲ့တဲ့ သမိုင်းတန်ဖိုးကိုလည်း ကိုယ်စားြပုပါတယ်။ “ြမန်မာသည် တနိုင်ငံလံုး” မူ ကေတာ့ လူမျိုးြကီးဝါဒကို ကိုယ်စားြပုပါတယ်။ ေသွးခွဲသပ်လျှိုခဲ့တဲ့ သမိုင်းကို ကိုယ်စားြပုပါတယ်။
“ဗမာသည် တနိုင်ငံလံုး” မူဟာ တို့ဗမာ အစည်းအရံုးမူြဖစ်ပါတယ်။ “ြမန်မာသည် တနိုင်ငံလံုး” မူ ကေတာ့ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့် မူြဖစ်ပါတယ်။
ဒါ့ေြကာင့် နိုင်ငံေတာ်ရဲ့ နာမည်သည်ပင် စစ်အာဏာရှင် အေငွ့အသက်၊ ပေဒသရာဇ် အေငွ့အသက်လွှမ်းြခံုေနတဲ့ ြမန်မာဆိုတဲ့ နာမည်အစား၊ ဗမာဆိုတဲ့ နာမည်ကိုယူသင့်ပါတယ်။ ြပည်ေထာင်စု ဗမာနိုင်ငံေတာ် ြဖစ်သင့်ပါတယ်။ လူမျိုးစံုေသွးစည်းညီညွတ်ေရး အစဉ်အလာနဲ့ မှည့်ေခါ်ထားတဲ့ ဗမာကသာ အသင့်ေတာ်ဆံုးြဖစ်ပါတယ်။ အဂင်္လိပ်လို ေရးရင်လည်း Bamar သို့မဟုတ် Bama လို့သာ ေရးသင့်ပါတယ်။
ဗမာဆိုတဲ့ နာမည်ေရာ၊ ြမန်မာဆိုတဲ့နာမည်ေရာဟာ ရင်းြမစ်ကိုြကည့်ရင် ြပည်မေနလူမျိုးစုနဲ့သာ သက်ဆိုင်တဲ့အတွက် နာမည်နှစ်မျိုးလံုးကို မြကိုက်ဘူးဆိုတဲ့ အြမင်မျိုးလည်း တိုင်းရင်းသားေတွြကားမှာ ရှိခဲ့ဖူးပါတယ်။ ၁၉၉၀ ဝန်းကျင် ကစြပီး ၁၉၉၄ ခုနှစ် ဝန်းကျင်အထိ မာနယ်ပေလာ အားေကာင်းစဉ်ကာလတုန်းက ဒီမိုကရက်တစ် မဟာမိတ်အဖွဲ့ချုပ် DAB ကဦးစီး ကျင်းပတဲ့ ဖက်ဒရယ် ြပည်ေထာင်စု ဖွဲ့စည်းပံု ြပန်လည်ေရးဆွဲေရး အစည်းအေဝးေတွထဲမှာ နိုင်ငံအမည် ြပင်ဆင်ေြပာင်းလဲေရး ေဆွးေနွးပွဲ တခုပါဝင်ခဲ့ဖူးပါတယ်။
ြမန်မာေရာ၊ ဗမာပါ မပါေအာင် ေရှာင်ြပီး ေရွှြပည်ဗိမာန်၊ ေရွှနိုင်ငံ၊ သံလွင်ဧရာ၊ ေဇယျာသီရိ ဆိုြပီး နာမည် အမျိုး မျိုး စမ်းေပးြကည့်ဖူးပါတယ်။ သူတို့ေပးတဲ့ နာမည်ေတွကို သူတို့ကိုယ်တိုင် မြကိုက်နိုင်ခဲ့ြကပါဘူး။ နာမည်ေတွက သေဘင်္ာနာမည်လိုလို၊ ကားဂိတ်နာမည်ေတွလိုလို အများစိတ်ထဲမှာ ရယ်စရာေတွ ြဖစ်ေနခဲ့ပါတယ်။ တကယ်ေတာ့ ြကိုက်နိုင်တယ်ဆိုေစဦးေတာ့၊ အဲဒီနာမည်ေတွဟာလည်း ြမန်မာဘာသာနဲ့ ေပးထားတဲ့ နာမည်ေတွ ြဖစ်ေနပါေသးတယ်။
တကယ်ေတာ့လည်း တရားဝင်နိုင်ငံနာမည် ဆိုတာဟာ အသံထွက် တမျိုးတည်းပဲ ြဖစ်သင့်တယ်မဟုတ်လား။ ဒီေတာ့ ဘာသာစကားတမျိုးတည်းနဲ့ပဲ ေပးရေတာ့မှာပါ။ ဒါမှမဟုတ် ြမန်မာအရိပ်နဲ့ လွတ်ေအာင် ချင်းစာ၊ ရှမ်းစာ၊ မွန်စာ၊ ကချင်စာနဲ့ နာမည်ေပးမယ်ဆိုရင်ေရာ၊ တိုင်းရင်းသား အားလံုးကို ကိုယ်စားြပုနိုင်မှာပါလား။
ဒါမှ မဟုတ် အဂင်္လိပ်လို ေပးဦးမလား။ ဒါဆိုရင် ပိုေတာင် ဆိုးပါဦးမယ်။ ဒီေတာ့ ဒီေလာက်အထိ အသစ်ထွင်ဖို့ စဉ်းစားချက်ဟာ နာမည်ဆိုတဲ့ ပညတ်အေပါ် အယူသီးလွန်းရာကျတဲ့ သေဘာြဖစ်ေနပါလိမ့်မယ်။ ပညတ်က အဓိကမဟုတ်ပါဘူး။ နိုင်ငံေရး သေဘာထား၊ နိုင်ငံေရး ရည်ရွယ်ချက်၊ ထားရှိတဲ့ ေစတနာကသာ အဓိကြဖစ်ပါတယ်။ လူမျိုးစု စည်းလံုးညီညွတ်ေရးကို ရည်ရွယ်ြပီး တီထွင်သံုးစွဲထားတဲ့ သမိုင်း အစဉ်အလာေကာင်းတဲ့ ဗမာနိုင်ငံဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးစုအားလံုး အပါအဝင်ြဖစ်တဲ့ နိုင်ငံေတာ်ကို ေခါ်ဆိုထိုက်တဲ့ အသင့်ေတာ်ဆံုးနာမည်ြဖစ်တယ်လို့ ဆိုချင်ပါတယ်။
ဒါ့အြပင် တြခားနိုင်ငံေတွရဲ့ နမူနာကိုလည်း ြကည့်ပါ။ ဂျာမနီမှာ ဂျာမန်လူမျိုးတမျိုးတည်းေနတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အများစု ဂျာမန်ေတွရဲ့ နာမည်ကိုပဲ နိုင်ငံ နာမည် ေပးထားပါတယ်။ ရုရှားမှာလည်း ရုရှားလူမျိုးတမျိုးတည်း ေနတာ မဟုတ်ပါဘူး။ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးေပါင်းစံုေနထိုင်ြကပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ ဆိုဗီယက်ယူနီယံ မတိုင်ခင်နဲ့ ဆိုဗီယက်လွန်ကာလမှာ သူ့နိုင်ငံနာမည်ကို ရုရှားလို့ ေပးထား တာနဲ့ ပတ်သက်ြပီး ဘာမှ ြပဿနာ အြကီးအကျယ် မတက်ပါဘူး။ ထိ်ုင်းနိုင်ငံ၊ မေလးရှား၊ အင်ဒိုနီးရှားတို့ဟာလည်း အလားတူ ေနာက်ထပ်ဥပမာေတွ ြဖစ်ြကပါတယ်။ မှန်ပါတယ်။
သူတို့မှာလည်း သမိုင်းမှာ အသာရခဲ့တဲ့ လူမျိုး၊ အေရအတွက် များတဲ့ လူမျိုးရဲ့ နာမည်က ြကီးစိုးသွားတာပါ။ ဒါမျိုးဟာ ကျွန်ေတာ်တို့ နိုင်ငံမှာတင်မဟုတ်ဘဲ နိုင်ငံအများအြပားမှာ ြဖစ်ခဲ့တယ်လို့ ဆိုချင်တာပါ။ သမိုင်းထဲက ထွက်ေပါ်လာတဲ့ ရလဒ်လို့ ဆိုချင်တာပါ။ ဒီေတာ့ သူတို့မှာ ြပဿနာမတက်ဘဲ ကျွန်ေတာ်တို့မှာ ြပဿနာတက်တာက ဘာ့ေြကာင့်ပါလဲ။ အဓိကက လက်ရှိ နိုင်ငံေရးေြကာင့်ပါ။ မျက်ေမှာက်ကာလမှာ လူမျိုးစုေတွအေပါ်မှာ ကျွန်ေတာ်တို့ အစိုးရက လူမျိုးေရးဖိနှိပ်မှုေတွ လုပ်ထားလို့ပါ။ အနှစ်သာရ ြဖစ်တဲ့ အဲဒီနိုင်ငံေရးကို ေြပာင်းလဲနိုင်ဖို့က လိုရင်းပါ။
နာမည်အေနနဲ့ကေတာ့ ေစာေစာက ေြပာသလို ရည်ရွယ်ချက်ေကာင်း၊ သမိုင်းအစဉ်အလာေကာင်းတဲ့ ဗမာဆိုတဲ့ နာမည်ကို ခံယူသင့်ပါတယ်။ လူမျိုးစု အေပါ်မှာ ရည်ရွယ်ချက်ေစတနာလည်း မေကာင်း၊ သမိုင်းအစဉ်အလာလည်း မေကာင်းတဲ့ ပေဒသရာဇ်နဲ့ စစ်အာဏာရှင်ေတွသံုးတဲ့ “ြမန်မာဟာ လူမျိုးအားလံုး အြကံုးဝင်တယ်” ဆိုတဲ့မူဟာ မနှစ်ြမို့စရာ နာမည်ြဖစ်ပါတယ်။
ဒါ့ေြကာင့် ဗမာနိုင်ငံလံုးဆိုင်ရာ ေကျာင်းသားသမဂ္ဂများ အဖွဲ့ချုပ်အေနနဲ့လည်း “ဗမာ” နာမည်ကို ရဲရဲရင့်ရင့်၊ လိပ်ြပာသန့်သန့်နဲ့ ခံယူဖို့ လိုပါတယ်။ အခုလို “ဗ” နာမည် ရဲရဲ ခံယူဖို့လိုအပ်တယ်လို့ ေြပာတာဟာ “ဗ” နဲ့ “မ” ကွဲြပားခဲ့ဖူးတဲ့ ကိုမင်းကိုနိုင်တို့နဲ့ ကိုမင်းေဇယျတို့ ြကားမှာရှိခဲ့တဲ့ ြပဿနာေဟာင်းကို အစြပန်ေဖာ်တာ မဟုတ်ေြကာင်းကိုေတာ့ အတိအလင်း ေြပာြကားချင်ပါတယ်။ ြပဿနာ အစြပန်ေဖာ်တာ မဟုတ်သလို ကိုမင်းကိုနိုင်တို့ဘက်ကို ဘက်လိုက်တာလည်း မဟုတ်ဘူး။
အားလံုး အတူတကွ တိုင်းြပည်အေရး ေဆာင်ရွက်ြကသူေတွ ြဖစ်ြကတဲ့ အတွက် ဘယ်သူ့ဘက်မှလည်း လိုက်စရာမလိုပါဘူး။
“ဗ” နာမည်ခံယူတာဟာ ြပဿနာကို အစေဖာ်တာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ြပဿနာကို အဆံုးသတ်တာြဖစ်ပါတယ်။ ေနာက်ေနာင် မျိုးဆက်ေတွလက်ထဲမှာ ဒီြပဿနာပါမလာေတာ့ေအာင် အဆံုးသတ်တာပါ။ ကွဲ အေမွကို လက်ဆင့်မကမ်းချင်လို့ ဒီမှာ အဆံုးသတ်ဖို့ ြကိုးစားတာြဖစ်ပါတယ်။
ဒီ့ထက် ပိုအေရးြကီးတဲ့ စကားကို ဆိုရရင် ဗ၊မ ြပဿနာရဲ့ အဓိက နိုင်ငံေရး ဝိေရာဓိဟာ ၈၈ ေနာက်ပိုင်း ေပါ်ေပါက်ခဲ့တဲ့ ဗကသ၊ မကသ အုပ်စုနှစ်စုြကားက ဝိေရာဓိက အဓိက မဟုတ်ဘူး။ ဗကသ၊ မကသ ကို အေြကာင်းြပုြပီး ဒီြပဿနာစခဲ့တာြဖစ်ေပမဲ့ တကယ့် ဝိေရာဓိ တကယ့် ပဋိပက္ခက ဒီ့ထက်ပိုြကီးကျယ်ပါတယ်။
တကယ့်အဓိက ဝိေရာဓိက စစ်အာဏာရှင်ေတွရဲ့ “မ” နဲ့ တို့ဗမာအစည်းအရံုးရဲ့ “ဗ”၊ ကိုေအာင်ဆန်း၊ ကိုဗဟိန်းတို့ရဲ့ “ဗ” ြကားက ဝိေရာဓိ ၊ စစ်အာဏာရှင်ကိုယ်စားြပု “မ” နဲ့ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးေပါင်းစံုကိုယ်စားြပု “ဗ” ြကားက ဝိေရာဓိေတွကသာ တကယ့်ဝိေရာဓိ၊ တကယ့် ပဋိပက္ခြဖစ်ပါတယ်။
ဗကသနာမည် ခံယူဖို့လိုအပ်တယ်လို့ ေြပာတာဟာ
- ၁။ ကိုေအာင်ဆန်း၊ ကိုဗဟိန်းတို့ခံယူခဲ့တဲ့ သမိုင်းအစဉ်အလာ၊ ေကျာင်းသားထုြကီးတခုလံုးက မျိုးဆက်အဆင့်ဆင့် လက်ဆင့်ကမ်း ခံယူခဲ့တဲ့ သမိုင်းအစဉ်အလာကို ကိုယ့်သေဘာနဲ့ ကိုယ် ြပုြပင်ေြပာင်းလဲဖို့ မြဖစ်နိုင်လို့၊
- ၂။ တို့ဗမာအစည်းအရံုးက အတိအလင်း ေြကညာ ြပဌာန်းထားတဲ့ သတ်မှတ်ချက်ကို ခိုင်လံုတဲ့ အေြကာင်းြပချက် မရှိဘဲ ဆန့်ကျင်ဖို့ မြဖစ်နိုင်လို့၊
- ၃။ စစ်အာဏာရှင်တို့ရဲ့ သမိုင်းကို ေြပာင်းြပန်လှန်တဲ့လုပ်ရပ်ကို မေထာက်ခံနိုင်လို့၊
- ၄။ စစ်အာဏာရှင်တို့ရဲ့ ြမန်မာ မဟာလူမျိုးြကီးဝါဒကို လက်မခံနိုင်လို့၊
- ၅။ ဗကသကို တမင်သက်သက် ကျဉ်းေြမာင်းေအာင် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ လုပ်ေဆာင်တဲ့ စစ်အာဏာရှင်တို့ရဲ့ ဦးချိုးတဲ့ လုပ်ရပ်ကို ဒူးေထာက်လက်ခံတာမျိုး မလုပ်နိုင်လို့
- ဆိုတဲ့ အချက်ငါးချက်ေြကာင့်ြဖစ်ပါတယ်။
ဗမာ၊ ြမန်မာြပဿနာဟာ ြပည်ေထာင်စုြကီး တခုလံုးနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ြပဿနာ ြဖစ်ပါတယ်။ ဗကသများ အဖွဲ့ချုပ်ဆိုတာဟာလည်း ေကျာင်းသားထုြကီး တခုလံုးနဲ့ ဆိုင်တဲ့ နာမည်ပါ။ သမိုင်းအစဉ်အလာြကီးမားလှတဲ့ ဒီနာမည် အေပါ်မှာ ေကျနပ်မှုမရှိဘူးဆိုရင်ြဖင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် စည်းရံုးေြပာဆိုခွင့်ရတဲ့ အေြခအေနတခုေအာက်မှာ စာေပပညာရှင်၊ သမိုင်းပညာရှင်ေတွ၊ ဝါရင့် နိုင်ငံေရး ေခါင်းေဆာင်ေတွ အေြကအလည် ပါဝင်ေဆွးေနွးြပီးေနာက် ေကျာင်းသားထုညီလာခံြကီးေခါ်ယူြပီး၊ ဒါမှမဟုတ် ေကျာင်းသား အားလံုးဆန္ဒခံယူပွဲြကီးလုပ်ြပီးမှသာ ေြပာင်းလဲသင့်ပါတယ်။ ဗကသနာမည်ကို ကိုယ့်သေဘာနဲ့ကိုယ် လွယ်လွယ်ေြပာင်းဖို့ ဆိုတာဟာ မြကံေကာင်း မစည်ရာ ကိစ္စြကီးပါ။
သိန်းေဇာ်ြမင့်
ကိုးကား
- ၁။ တို့ဗမာ အစည်းအရံုးသမိုင်း
- ၂။ သိပ္ပံစိုးရင်ရဲ့ ြမန်မာ့ယဉ်ေကျးမှု သမိုင်း
- ၃။ ဦးေကျာ်ထွန်းရဲ့ ြမန်မာဟူေသာ စကားြဖစ်လာရင်း မူလအေြကာင်း။ ြမန်မာနိုင်ငံ သုေတသန အသင်းဂျာနယ်။ အတွဲ ၂၃၊ အမှတ် ၂။
- ၄။ ၁၉၄၇ ခုနှစ် ဖွဲ့စည်းပံု အေြခခံဥပေဒ
- ၅။ ဘီဘီစီ အလကင်္ာပုလဲပန်း အမှတ် ၃။ ဗမာ၊ ြမန်မာြပဿနာ။
- ၆။ ကိုကိုေမာင်ြကီးရဲ့ တရံေရာအခါ
